Co to są teczki bezkwasowe i do czego służą?

Opakowania kwasoodporne dedykowane są dla branży archiwizacyjnej, zapewniając trwałość i odporność przechowywanego papieru na czynniki zewnętrzne. Nie mają one kwasowego odczynu, dzięki czemu stwarzają optymalne środowisko dla zawartości. Przeznaczone są specjalnie dla celów długoterminowego przechowywania dokumentów, gdzie zwykłe teczki, czy pudła nie wystarczą, jeżeli chcemy książki, fotografie czy ważne dokumenty zachować w dobrym stanie nawet przez kilkanaście lat.

Dlaczego zwykłe teczki nie wystarczą?

Zwyczajne teczki lub pudła, które możemy kupić w sklepie papierniczym, służą przede wszystkim do utrzymania porządku w dokumentach. Nie są przystosowane do ich archiwizacji w dłuższej perspektywie czasu ze względu na kwaśny odczyn oraz działanie związków kwasowych w powietrzu, takich jak związki siarki i azotu. Książki lub dokumenty rozpadają się pod wpływem działania kwasów, przyczyniają się do tego włókna celulozy, z których wykonany jest papier. Niegdyś do przechowywania książek, czy gazet używano zwyczajnych pudeł, dlatego na starszych dokumentach często można zauważyć żółte, a nawet brązowe ślady na papierze.

Z jakich surowców wykonane są teczki bezkwasowe?

Do celów archiwizacyjnych trzeba zastosować specjalne opakowania, które chronią zbiory przed niekorzystnym wpływem kwasów i nie przyspieszają rozkładu papieru. Pudła i teczki przystosowane do długoterminowego przechowywania powinny charakteryzować się odczynem bezkwasowym, czyli pH powyżej 7, a optymalnie 7,5-10. Nie tylko papier lub tektura muszą zawierać odpowiedni odczyn, ale również pozostałe elementy, takie jak kleje czy taśmy. Teczki bezkwasowe powinny być wykonane z surowców o bardzo wysokiej jakości, czyli z czystej celulozy, baz domieszek ścieru drzewnego czy wybielaczy. Neutralizację związków kwasowych i skuteczną ochronę zapewni wyposażenie pudeł w rezerwę alkaiczną (węglanu wapnia).

Odkwaszanie papieru

Wytwórnie papieru często poszukiwały coraz wydajniejszych i tańszych metod ich produkcji, dlatego do celulozy, czyli głównego składnika papieru dodawano ścieru drzewnego czy wybielaczy. Niestety skutkowało to jego zakwaszeniem i przyspieszonym rozpadem. Jednak udało się opracować metody, polegające na odkwaszaniu samego papieru. Jest to zabieg niezwykle kosztowy, dlatego wykorzystywany jest jedynie przez największe archiwa i biblioteki, gdzie stara się uchronić przed rozpadem jedynie najcenniejsze zbiory. W pozostałych przypadkach wystarczą opakowania kwasoodporne, które z powodzeniem pełnią swoją funkcję.